Coś się kończy, a coś zaczyna...

23.08.2016 r.

Lato się kończy, a ja od jakiegoś tygodnia wyczuwam już jesień w powietrzu. Kiedyś tak nie było. Pamiętam, że zawsze końcówka wakacji była najlepsza, że pomimo tego, że trzeba było się pakować do domu, zrobić szkolne zakupy, siedzieliśmy całą paczką od rana do wieczora na dworze. Z roku na rok już nie są to te same wakacje. 

Te są najdłuższe w moim życiu. Trwają od 4 miesięcy. Na samym początku roku, a nawet wcześniej nie sądziłam, że tak wszystko będzie wyglądać. Miało być cudownie. Wszystko było zaplanowane. Nawet pomału chciałam wdrążać plan w życie. Kupno wspólnego mieszkania ze znajomymi w Warszawie. Cudowne studia całą idealną paczką w mieście, które miało oznaczać nowe przede wszystkim lepsze życie. Studia, a po nich wspólna firma. 

Jednak po upływie kilku miesięcy Warszawa odeszła w zapomnienie. Ukochani znajomi odwrócili się zostawiając mnie na lodzie z marzeniami. A ja w tym czasie znalazłam sens, który powstrzymał mnie przed ucieczką do wielkiego miasta. Gdyby nie On rozważałabym do dziś tę opcje. 

Jednak życie postanowiło nie być tak kolorowe dla mnie i postanowiło mnie uwalić z maturą na rok. Moja najukochańsza przyjaciółka, a mianowicie Pani Matematyka nie potrafiła zrobić malusiego kroku, by przekroczyć ten próg zaliczenia. Cholernie brakujące 2% ! Powiecie, że przecież mogę mieć poprawkę teraz. 

Otóż nie! Bo właśnie Ci najukochańsi przyjaciele postanowili mnie rozproszyć przed ustnym angielskim, na który weszłam ze złami w oczach i byłam całkowicie rozbita. Moje cholernie pragnące marzenia legły w gruzach. Niczego tak bardzo nie pragnęłam jak tego! 

Byłam tak załamana, nie potrafiłam sobie poradzić z tym. Zostałam sama. Jedynym wsparciem był mój chłopak, który uświadomił mi, że miałam tyle znajomych, a nagle ich nie ma, że ja dla nich wszystko, a oni dla mnie nic... 

Otóż teraz przede mną wielka, nowa droga się otwiera! Chciałam w pełni wykorzystać lato i to zrobiłam. Spędziłam je przede wszystkim z Nim. Teraz czas na dorosłość :) 

***